Yaşamın ıssısz sokaklar
Beni benden aldılar
Görmezim derin diye
Karmaşaya sardılar
Kimse göremedi
Gözlerimdekileri
Kimse istemedi
Ruhumdakileri
Yalnız kaldım deyince gözlerim kapatıldı
Yalnız kaldım deyince ortalık yıkıldı
Yalnız kaldım deyince ruhum yıkıldı
Ellerimdeki oyuncaklar göklere bırakıldı
Sersemleşen insanlar derdime çok yankındı
Viran olmuş sağım solum
Etrafıma kin dolmuş
Dondurulmuş beyinler
Karanlığa mahkum olmuş