Çağrı Sinci :
Gecenin 4'ü, ışıklar sönük.
Zifiri karanlıkta yüzüm aydınlığa dönük.
Düşündüm, her saniye biraz daha ölüp.
Varoluştan uzaklaşmak, umutlarını gömüp.
Zor, beyninde terkedilmiş mezarlara sor.
13'ün de kurduğun son hayali,
15. yaş gününden 10 dakika önce 8 sene sonrasını sorsalardı, ne derdin?
Belki güzel bi iş, belki fazla para...
Bende hiç biri yok çocukluğum kızma bana.
Gökyüzünün gözyaşları damlarken cama
Şu an olumlu düşünmek için yanlış bi zaman.
Hayal kurarken biten dakikalar kadar
Hayalinin gerçek olmıcağını anlaman da koyar.
Yaşarsın, sabah olur... yine güneş doğar.
Şaşarsın her şeye rağmen şaşırman doğal.
Nakarat :
Keşke adil olmadığını anlasan
Keşke adil olmadığını anlasan
Keşke adil olmadığını anlasan
Boş yere kullanmasan anti depresan
Gazapizm :
Bulutları çekin üstümden...
Üstünden çok zaman geçti küstükten beri..
Ben özgürken süslediğim bakışların gözü görmez oldu, alamıyorum nefes. savaşmıyorum yeter!
Geleceğim sızlayan bi temel üstüne, kurulur temel üstüne..
Yıkılır kimin üstüne? Bilinmez...
Mahkemesi yapılcaktır, intikam pek sevilmez.
Yaşadığım bir kaç olay gözlerimden silinmez!
Dönücekler hepsi bir gün. Görmicez tamam da,
Dönücekler hepsi bir gün. Sevmicez yalandan.
Ölücekler hepsi bir gün. Susmıcaz tamam da,
Duymuycaklar bizi bir gün. Nefesler sürgün.
Beterse görsün omuzlarımda bağıran yükü.
En karanlık sonlara kaçarken çağıran öyküm.
Arkada kaldık başkan adaletsiz yaşamaktan hoşnut davrananlar, doldurucak bir gün şarjör...
Nakarat :
Keşke adil olmadığını anlasan
Keşke adil olmadığını anlasan
Keşke adil olmadığını anlasan
Boş yere kullanmasan anti depresan
İndigo :
Gündüzün 4'ü odamdayım, ışık açık.
Güneş girmez kalın perdemden, ki ben nerelerde...
Olmayı hayal ediyodum bugün için geçmişte.
Kendim, kendin kalabildiğin için tebrikler!
Hayal kırıklığı, yaşadığım tamamen ve kesin bi yerde buna deniyodur... hayat kırgınlığı
Hayır, depresyon değil onu geçtim 10 yıl önce,
Öleyim diyom zor ki ölmek.
Kaldım burda, kapana. Kısılmış gibi kapanıp.
Elimde kalıyo kapanı bu yüzden isyan.
Çürümekte olan topluma adapte olmak,
Çürümek demektir adapte olmamalı bu yüzden insan.
Ya çemberin içindesin ya dışında...
Çemberdeki herkes puşt ve onlarla çatışınca,
Sen olursun. Hayır, pislik ödlek
Böyle zamanda diyesim gelir bundan daha kolaydır...
Siktir, ölmek!