Gespar - Onbinde Dört

Sis çöker bir hatırama,
Heyecan aptal aklı sardı.
Yoktu başka keyfi, açtı,
Su aldıkça sulandırdı.
Bir defa, iki defa,
Geliyorum diyen kaza,
Defalarca, vefasızca, deva buldu.
Keza sen sandın,
Varsın bugün, yarın göçtün.
N'oldu, ellerin boş?
Başucunda aynı taşla kaldın, harcandın.
Sandın ki yanına kardı.
Halbuki bu bir mezardı.

Beni çeken akıntıya küren çeken bendim.

Affet, kasvetle boyadım duvarlarını yuvamızın.
Hasret dolu duaların artık, karardı ışıklarım.
Geleceğim yer okyanus çukurları.

Beni çeken akıntıya küren çeken bendim. İçine beni çeken bulanık akıntıya kayıksız kürek çeken kılıksız bendim.

Çürür ellerimde ölen çiçeklerim.
Suyundaki zehir benim.
Çekicim çakar,
Tabutunu mühürleyen çivi benim.

Ellerim terli, yanakların çökerken,
Vücudun yanar, ateşle oynarken.
Bir ağıt yakardım, kağıtlar elimde.
Hayatın söner, o dört ayaküstünde.

Beni çeken akıntıya küren çeken bendim.
İçine beni çeken bulanık akıntıya kayıksız kürek çeken kılıksız bendim.

Çürür ellerimde ölen çiçeklerim.
Suyundaki zehir benim.
Çekicim çakar,
Tabutunu mühürleyen çivi benim.

Hoşça kal sevgilim.