Gökmen Kartal - Görüşürüz Dünya

Gün döndü çoktan. Ağaçlar yele kandı. Sabahın ilk ışıklarıyla uyandım.
Yaşamak güzel şey dedim. Ama yaşananlar yalandı. Gün dediğin ayla başlayan zamandı.
Vakti geldi, gittim odama. Uyudum görüm rüyamda...
Çölde açan çiçektim, soluyorum işte sonunda, bir damla su buldum tutundum hayata.
Ertesi günün gecesinde, yine bir uyku matinesinde, oyundaydılar neşe içinde, çoçuklar...

Dünya dönme başımda, elbet duracaksın sonunda, görüşürüz seninde miyadin dolunca...

Ölmek üzre bir beynin feryadıydı hayatım.
Polyyanna'dan çaldığım sebeplerle yol aldım.
Tek düşmanım kendimdi, tek dostum bendim benim.
Sanki bütün insanlık boşuna dünyadaydı.
Anın değerinden çok kendisiyle uğrastim.
Zirvedeydi gözüm, uğrunda eteklerde dolaştım.
Dalgın dalgın seyrederken şu yalancı hayatı.
Bir mum yandı başucumda bir mum yandı apansız.
Derin bir uykunun tam ortasında uyandım.