Öyle bir yalnızlık
Düşleri kandırmış zaman
Kalan her şeyi yanmışmış
Kalbime salgınmış veda
Böyle bir yalnızlık
Yolları ayırırmış kader
Belki de şansızlık
Aşıklara giydirmiş kefen
Sor düne ve yarına
yürüdüm yolunu yalı ayak
düşüyor yüreğe salınarak
yaşarım tutunup acılara
Gece ve gündüzüm karışıyor
zamanım yok param kadar
Okyanus dünya ben ise yüzme bilmiyor
Daha da deliriyorum beynim bulanıyor
Renkler kararıyorken gökyüzü beynim de bir delik açıyor