Guus Meeuwis - Tranen Gelachen

De regen verpest een middag in maart
Tenminste dat had ze gedacht
Maar ik heb in m'n hoofd nog wat zonlicht bewaard
Dus ik ben de laatste die lacht

En met zonder jas, stap ik naar buiten
Begin ik m'n tocht vol goeie moed
Ik moet me inhouden niet te gaan fluiten
Zo loop ik de zon tegemoet

Vandaag zie ik m'n vrienden van vroeger
Gewoon om te zien of er ergens iets zit
Van die jongens in ons die nergens om vroegen
Die niet wilden weten wat zwart was of wit

Ik heb tranen gelachen, onnozel gedaan
En tenslotte tevreden ... het licht uitgedaan

Ik word begroet met een klap op m'n schouder
Hoe is het met jou, eerste grap, eerste glas Hier in dit licht zijn we nauwelijks ouder
Even een stilte dan lachen we pas

Een voor een druppelt het binnen
De mannen van toen veranderen nooit
Maar toch is er nog z oveel nieuws te verzinnen
De mannen van toen veranderen nooit

Ik heb tranen gelachen, onnozel gedaan en tenslotte tevreden.. het licht uitgedaan.

De sterren voorspellen een ochtend in maart die fluistert; de lente begint
en ik kan hier op dit uur geen taxi meer krijgen maar dat maakt me niet uit de lente begint

Ik heb tranen gelachen, onnozel gedaan
En tenslotte tevreden ... het licht uitgedaan

Ik heb tranen gelachen, onnozel gedaan
En tenslotte tevreden ... het licht uitgedaan

Het licht uitgedaan