Hakan Çapanoğlu - Beklenmeyen Hüzünlerim

Kalbi aşkla doldursanda senin olamam ben topragım
Buzullarla kaplı kentinde yaktıgın ateşin korundayım
Sen adi , alçak , huzursuz olan birinin yosması
O mu seni sevgiye inandırdı yada sen bir kolpasın

Siste kaybolan çocuklugum benim nacizane ruhum
Yırtık pırtık cebinden düşürmüssün sen namusunu
Bırakışın zaman alıyor burası kışın sonları
Buz kalbime ateş yaktım ramak kaldı unutmayı

Ayrılık berbat bir fırtına darma duman etti anıları
Hiç kimseye söylemedim seni anlatan bir kaç lafımı
Üzülme , keder biriktirme onun ol ve mutlu kal
Unutmak hakkım değildi ama ben sensizlikle sınandım.
----

Gittin ya gülemiyorum ben , mimiklerimi yitirdim
Sen yaramı deşme diye dostlarım tarafından geriye itildim
Hiç bir şüphen olmasın Hakan her zaman bilinçli..
Soğuk yüzüm , sogudu hüzün ama her şekilde senindim..
Sinirleniyorum baktıkça gözyaşlarına hakim olamıyorum
İçten içe tükeniyorum ve dumana hayali bağlıyorum
Her gün elini uzatıp neyin var diyene ölümü anlatıyorum
Bir tutam aşk çaldın kalbimde mühebbet yatıyorsun

Baskasında mutlumusun sabahlara kadar seni anlatıyormu ?
Bırakıp gittiginde seni aylarca yıllarca sol'unda taşıyor mu ?
Manavgat sokaklarında kokun var ben evden bile çıkamıyorum
Yürüdügümüz caddeler değişmiş zaten bizi barındırmıyordu..

Para için kişiligini değiştirenler'e adamlıgı birisi ögretsin
Kardeş dedigin bir insanı yarı yolda bırakmakmıdır kardeşlik ?
Her acı aşk değildir elbet vardır yanındakinin içinde kalleşlik
Gerekirse vazgeçeceksin sanki çevrenin hepsi kardeştir..

Huzurla doldu içim , gelmeyecegini bana bir başkası ögretti
Sanki aşkla doldu için , sarılsın , öpsün , baksın piçin
Bahtsız biriyim aylardır hayran oldugum yüzünü görmedim
Bir yarım sevgi kaldı şiirimin adı beklenmeyen hüzünlerim