Hakan Serin - İstanbul

İçimde kocaman birikmiş herşey Anlamı saklı bi çok şeyin
Fani bu hayatta gülmek güzelmi sarhoşluğumu da boşverin
Zamanı saramam geçmişe ! Yıllara küskünüm değdimi sizce
Fazlasıyla zayıf İnancım artık Zor gelir direnmek bişeylere.

Gözümde yılların yorgunluğu acımasız oluşunu bilemiyordum
Can verdim Öyle ki, çok zor bi baska oluşunu sevemiyordum
Dikenli yollara adım atmak gibi pasaklı kalbine katlanmam
Konuyor mu kuşlar pencerene, peki herşey yalansa doğrusu ne ?

Sonum meçhul konuma geldi artık geleceği öremiyorum,
Göremiyorum yetersiz kaldım, faydası yok artık hiç bir gücün.
Ölmüş kalbine neyin sorgusu, yolcusun ihtiyar bu beyin olgusu
Hedeflerinden geriye ne kaldı ki vitrine güzelliği koyuyorsun

Üzgünüm seni bilemiyorum gözümde farklı biliniyorsun
Yabani her dile düşmüşüm, manzaram ateşle süslü
Pusulam çıkmaza yönken, ölmüşüm yanlışım doğruma küsken
ağrıtır başını sessizliğim, yavastan ölüyorum ve sensizim

Nakarat ; 1
Özlüyorum,
Çok yorulmuş Olsa da
Bir zamanlar Heves etmekten,
Çaba sarf etmekten
Usanmayan kalbimi, özlüyorum.


2 verse ;
İstanbul aynı yıl, aynı kasım,aynı hüzün,
Vede aynı döngü.
Ama acı dilemiyorum, (Katlanamıyorum )
kurak bir bölgeye teslimim , yaşamak zor
Dirençsizim
Mahalle kültürü ayak uydur, hayat dilencisi
hep mutlu

Ruhunu pislikten sıyır dostum kötü yolda gördük berbat bi düzen
Aklına sahiplenmeli fikrin dolar yoksa ciğerin Masadaki kirden
Hep geriden gelir saçma sapan,
Ne zevk alıyorsun korkularımdan
Bana göz yummayi öğretmedi hiç canımda Birikmiş bu sancılar

Rüyalarımada kirlenişin, Affedemeyecek kadar değiştim
dile düşen aşk kadınısın unutma aşkı yakınıma degistigini
Nefretime saklı namelerin, günlüğünde gömülü son sözlerim
En kötü halisin rezilliğin, değişmez öldürsende benliğim

tek derdim gerçeği anlatmak yalan insanlara karnım took
denemediğim yol kalmadı hatta ikna oldum şansım yook
kalsın yook dönemem geriye ben eskiye dönmek artık zoor
ateşin düştüğü yeri biz yaktık sen yanlışları kendine soorr

Nakarat ; 2
Özlüyorum,
Çok yorulmuş Olsa da
Bir zamanlar Heves etmekten,
Çaba sarf etmekten
Usanmayan kalbimi, özlüyorum.