Haluk Çetin - Acıya Doyana Dek

Yorulurduk nefes nefese planlar yapardık
Heyecanla yürürdük düşlerimizde
Yorulurduk
Korkardık
Hep o saatlerde yaşamaktan ölürüz diye
Korkardık
Uzak sahillerde çekilmiş fotoğraflarımızdan
Mahcup bir sevgi taşardı
Yeterdi
Birimizin bakışı yeterdi
Hayallerimizin kanatlarını yakmaya yeterdi
Sevişirdik
O yaslı evden günlerce çıkmazdık Gözyaşı loşluğunda,yarım sıcaklıkta
Sevişirdik
Yüreklerimiz bir hüzün oyuncağıydı sanki
Olmadık şeylere ağlardık

Kaç gün,kaç ölüm,kaç öykü tükenip
Biterdi ellerimizde
Sonra önüne düşerdi saçları
Gün, biterdi
Dokunaklı bir filmin sonu gibiydi
Hayatımız
Tekrar,tekrar,acıya doyana dek.