Hamza Yetik - Sensiz İlk 14 Şubat

Kendimde değilim bi kaç gündür
Gözlerimde yıkılan umutlar
Zaten ne tarafa kulaç attıysam
Ordan geldi büyük dalgalar
Bir daha kanmam insanlara aman
İlişkiler tümüyle koca yalan
Senin için ölürüm diyen insanlar
Birer birer kayıp yok oldular.
Bi kaç cümle dolanıya zihnimde
İnsanlar ihanet izinde
Çıkar için hep geldiler üstüme
Suçlu bendim bunların üstüne
Aramasınlar eskiyi geri sakın
Aşk yalanmış bunu yeni anladım
Duygularımı kalemime sakladım
Tek dostum kaldı şarkılarım
İstanbu'un her semti üzüntüme gebe
İçimde kalan tüm sevgini kustum bugün yere
Hayatımı adamıştım kaldım sere serpe
Kaybettiğin bu aşığı ararsın bigün sen de
Ankara'nın Kızılay'ı şimdi daha soğuk
Varlığım içini ısıtmadı yokluğumla donup Kalıcaksın kansızsın senin sütün bozuk
İyiliğini istediğimden böyle oldu durum
Gökyüzünde koca bi karartı var
Raksederken içinde martılar
Güneş yüzünü göstermedi yine
Dünyayı karartıyo bulutlar
Öldürücü o kin dolu bakışlar
Her kalpte bi toplu mezar var
Dostlarımın hepsi öldü
Zor zamanda yanımda yoktular
Rüyalarda ufak bi kızım var
Hep el uzatıya sanki o canımda
Yaklaşınca yok oluyo ışıklar
Uyanıyorum kan ter avucumda
Sana benziyo gözleri tıpkı sen
Bakışlarında kaybolur Hamza gel
Desem de uzak ol benden
Kalbimdeki mezardasın sen
Yazdıklarım beni, ipten aldı yokluğunda
Dengen bozulurmu kalbe aşkı soktuğunda
Seni senden çok düşündüğümü anlarsın
Bi ibne gelir terkeder seni koynuna soktuğunda