Herşeyi bırakıp giderken büyük şehre
Mahzun ve mahçup bir çığlık var içimde
Kavga gibi aklım
Yalnızlık gibi ürkek
Ve senin kadar çıplaktır
Veda edip giderken doğduğum bu şehre
Hala içimde taşralı bir his
Kavga gibi aklım
Yalnızlık gibi ürkek
Ve senin kadar çıplaktır
Bu şehrin geceleri daha parlaktır
Ve kadınları daha bir kadındır geceleri
Kibar beyleri, pahalı sofraları
Yalancıdır aşkları, sevdaları
Ve o şehrin aç çocukları bizim kadar çıplaktır