Harsel - Tablo

Bölüm 1 :



Azad ettim artık seni her şeyden

Ve bil içimden gelmiyor bu eylemler.

Zorakiliğin kapısı ardına kadar açık

Es geçelim ordan sende arşıma çık.



Gök yüzünün öyle bir görüntüsü var ki

Anlatmaya yetmiyor dilim sanki cenneteyim.

Bu cennette bir sen eksiksin

Her şeyim tastamam dumanımda eksiksiz.



Sarhoşluğunun sarhoşuyum ve

Gözlerim takıldı o yattığın kumlara.

Anlatmak neden ?

Çünkü içimi yerdiler yersizce

Anlayabildiğin sade içimdeki görmezler.



Ve garip olguların bütünlüğü sarmış durumda

Tek nefeste biterler iş sardığım dumanda.

Kaç kere dedim bu kağıttan kalbe

O sağanak yağmurlara yaklaşma diye.



Nakarat :



Bir tablo vardı öncelerden, içinde gözler vardı

Duvarlar taşımadı şimdi yıkığım.

Üç beş resmin yadigarı bence bu olmamalıydı

Vasiyetten düşen pay hüzün bulutlarıymış.


Bölüm 2 :



Kuş kadar evet sevgim kuş kadar

İster kanatlanır ister böyle hüzne boğar.

Her durum adil davranmaz sana

Adalet dediğin şimdi sadece saraylarda.



O bile şüpheli, karışık memleketim

Oralara girersem susabilmek elde değil.

O yüzden tek kişilik dramalarda

Derin bir oh çekersin susmak için.



Kaldıramıyorum bu ağırlığı

Karanlığın aroması çok sert ve katıksız.

Yalnızlıkta eklenir başlanır seanslara

Uzan şuraya bir yudum ağla.



Nedir yani bu durumda böyle mi kalsın

Bence durmasın hepsi anlatılsın.

Bir otobüsten hızlıyım aslında

Hele birde yağmur ve ayağımda bot varsa.



Nakarat :



Bir tablo vardı öncelerden, içinde gözler vardı

Duvarlar taşımadı şimdi yıkığım.

Üç beş resmin yadigarı bence bu olmamalıydı

Vasiyetten düşen pay hüzün bulutlarıymış.