Hasan Sağındık - Leyla'ya

Selam getirmedi sela getirdi
tenha gurbetlere saldığım turna
Leyla'ya selam söyleyin
buruk matemler tutarmış kara geceler ortası
kara geceler ortası ağlarmış. ak alnıma kara yazı
vurmuşlar neyleyim
neyleyim aramızda delinesi dağda yok
ben çağı delmedeyim
beklesin, Leyla'ya selam söyleyin
anam bir ağıt tutturmuş, hep öyle ağlar dururmuş
gün doğarken ağlanmaz ki, hem bende ağlamadım
birazdan imam gelecek. sağ gözümde yaman duruyor felek
ben anama doyamadım, sanırım anam gelecek
bahara sitem söyleyin
şu çöken ömrümüze mevsimi matem söyleyin
beni böyle yalın yürek saldı kara sevdalara
ne bir karış toprak, ne birkaç çiçek
kahrımız çökmüş bağlara
hoyrat acılarda susmuşum
suz-i nak destanlar dökülmüş sehpalara
bahara sitem söyleyin
bundan böyle bizim ele gelmesin
şafağa ecel söyleyin
yollar çekse yüreğimi durmaz gelirim
tenhalarda dizlerini dövmesin
uhrevi sabahlara ayırdım kalan ömrü
neyleyim,neyleyim yalan ömrü
ben bir gelincik soyluyum. gamlı sevdalar dokurum
geceleri duvarlara
nesi var, isyankar ağıtlar gibi yarım türküler yaşadıysam
kan-u ter yaşadıysam nesi var. şafağa ecel söyleyin her sabah güne karşı türkümüzü söylesin
vatana kurban söyleyin
bana karşı yüzü yok diye eseflenmesin
çocuksuz analar gibi taş basarmış yüreğine
derdini taşlara yanarmış
etmesin. ”gel kurban”a dayanamaz ”gelir” deyin
bayramı getirir deyin o uzak diyarlardan
birileri kahbelenir dururmuş
kan-ı sultan süleyman ölür, ölür diye deyin
vatana kurban söyleyin
mehmed'e beni demeyin
attaya gitti deyin. sizi emanet kuşlar, mehmedi incitmeyin
mehmede beni demeyin
yetim sevgileri ağlatmak olmaz
mehmedi mehmede anlatmak olmaz
bir yiğit, bir tehvid,bir avdet o'na. o beni anlar
ah mehmedim beni duyarsa ağlar
bir ışıklı destan ördüm çevrili gurbetlerde
dert yanına bağlasın
can dökümü mevsimler yıkıldı üstümüze
adım yanında kalsın
canevimde son cemresi kıblenin
ve sevda bereketi ve geldim sesi
ben öyle yaşamaktan kurtulmuş
”hoşgeldin” diyerek açtım gönlümü
”eşhedüenlailaheillallah ve eşhedüenne muhammeden abduhu verasülühü”
yendim yendim ölümü
bulanık seherlere, bir kutlu ezan gibi asılı kaldım göğe
yalnızdım yalnızım. hak'tan gayrı kimse sesim işitmez
kimseye bir şey demeyin, demeyin değmez