Hayali - Gül-i Rana

Çık Gel , Aş Yolları , Çal Kapımı ( Çal Kapımı )
Gönlümün Anahtarı Nerde Kaldın ?,
Anladım
Dilden Düşen Her Söz Yürekten Gelirmiş
Yazmak İstedikçe Yâre Bitâp Düşer Kollarım
İpek Telli Ateşmidir Dokunulmaz Kaftanın
Ruha Zevk-i Sefa Gelir Cefaların
Duy Beni
Eğer Aşkın Bir Silahsa Vur Beni
Siz Güneşle Dans Ederken Bende Vakit Zehmeri
Sen Yârsın Gül-i Rana
Aşıkların Maşuğu, Ey Yâr , Sende Saklı Mâna
Şu Yazdığım Sözler Varya, Benim Cihadım
Nefsi Katlet Hayâli Yâren Tek Muradın
O Öyle Bir Yazarki Yazdı Seni Alnıma
Öyle Güzelsinki Ay Utandı Doğmaya
Anlattıkça Seni Nasıl Gülerler Halıma


Şayet Bilir Gerçek Aşkın Tadını Yanan Su Serpmez Yaralarına Kavrulur Her An
Ateşlere Düştü Ruhum Derman Bulamam
Şu kısacık hayatta Yürüyorum Meçhule
Ömür son bulur bu ıssız gemide
Ey Gönlümün Gelmeyen Baharı
Vaslınla Dindir Sancımı

Kalmadı Gönül Kalmadı Hatır Aldı Ahım
Bir fincan acı kahve Kırk Yıl Hatır Sayardım
Daim Doğru Dedim Ya Dokuz Köyden Kaçardım
Duy Beni ( Duy Beni )
Yalanların Ortasından Al Beni ( Al Beni )
Bu Ayaklar Başkasına Koşarsa Oracaktıkta Ölmeli
Öyle Güzel Doğmalısınki Güneş Utancından Sönmeli
Sen Cansın Dilde Nara
Ey Güzel Kibirlenme Öyle Kaf Dağından Bakma
Haykırırsın Duyulmaz Ama Tesir Eylemez Efganın Ona
Sen , Benden Geçtin Ama Ben Geçememki Senden
Dert, Çekemem Dersin Kapanır Hanem