Düşlerim iade edilen
Adak ağaçlarında asılı kaldı
Yıprandım sevmeye zorlandım
Her defasında kana bulandım
Vurma vurma bana vurma
Sesimi duyan var mı
Gören var mı
Gülüşlerim hala inandırıyor mu
Elimi tutan var mı
Anlayan var mı
Güvercinler hala uçabiliyor mu
Mutluluk gideli çok oldu
Bedenim saygıyı unuttu
Görmeyin bunca yitikliğimi
Görmeyin artık beni bu halde
Şimdi ellerim
En tenha istasyonu şehrin
Saçlarımdan rüzgarı koklayan tanrım
Beni çok sev
Güvercinleri uçurma vakti