Hazal Sürgün - Kırık

Derinlere kök salmış
Bir ağaç gibi yalnızlık
Ne yapsam da büyüyor
Usulca fısıldıyor ruhuma
En derin sözlerini
Ona dönüşümü bekliyor
Ne suretler
Ne yeminler
Ne yalanlar
Suya yazılan sözler gibi
Ne gülüşler
Ne öpüşler
Ne sevişler
Gelmeyeni bekler gibi
Hep çocukluğumdan
İsimsiz gitmelerim
Kırık bir oyuncağım ben
Yakıp yıkıp kül etmelerim
Gönülden değil de
Başka bir şey bilmememden