Hüznefza - Kırmızı

Gözlerime bak gidişinin üstüne kalan kırmızı.Aynı anda hissettiğim ciğerlerimde bir sızı.Beni kendime getiren ses çarşafın gıcırtısı.Sensizken etrafımda bol insan olsada ıssızım.Kıskanırlar diye bahsetmedim kimseye senden.Aşk diye getirdin sonra gittin hayalimde gelmen.Ağlarken kimsecikler göremedi kalkınca yerden.Yeni sevgiline aşkı bi sorsana aşağısımı belden ?Şimdi beni siktir et o piçte kaldı bekaretin.Güvenme kimseye herkes gider bi gün veda edip.Bende üzülmem belki bi oyunudur adaletin.Çekerim dumanı senin için herşeyimi feda edip.Bütün hayatımı sikip attın başkasının zevki için.Yeterince boğazım yandı aşktan yine sek mi içiyim ?Diyodum ya sana tek direncim....Boşversene, kalbimide yaptın zaten hep dilenci.Bıraak, bende bırak en azından benliğimi.Bigün duyucaksın sende sensizliğimi yendiğimi.Her gece dumanla boğulurken yanımdaki sen değildin.Sen aşk bahçemdeki tek gülün dikenleriydin.Üzüntümün sebebi senin değil bizim bozulmamız.Ben hayatımı verdim sonucunda sen onunlasın.Yolum nasıl biticek bilmiyorum ama sonundasın.Ben sana bıraktım sakın fazla yorulmasın.Şimdi sakinim kanımdaki sinir akıyo kolumdan.Seni bozan o çocuğada diyemezsin sonum lan.Yorulmam yine takip ederim çıkmam yolundan.Nasıl olsa kurtulursun benden en sonunda.