İbrahim Sadri - Sevda Sokağı

Ben Sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum

Geceler hiç bitmiyor

Ben hiç uyumuyorum

Gecenin efkarı iniyor perde perde

Sevdanın hayali vuruyor arada bir içime



Ben sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum

Hani şu perdelerinde mavi kuş resimleri olan

Ali Bakkalın hemen yanında onyedi numara

O kırgın hayatın tam ortasında

Hani duvarlarında hala yazılar olan o sokakta

Biri bir gurbetin,

Biri ihanetin,

Biri de seni böyle sevmenin hikayesi.

Sevdanın camı bana bakıyor,

Ben cama.

Ve bak sen şu serencama

Pencerenin önünde menekşeler, hatmiler, bi de gece sefası

Bi de haytalığı adamın

Abi bi de sevdanın hayali vuruyor arada içime

İyi oluyor diyorum

Bu sana iyi oluyor.

Arada bir arkadaşlar geliyor

Laflıyoruz ordan burdan

Anlarsın ya güzel abim

İç cebimde bir umut doğuyor

Bi de nerden bulduysam resmi sevdanın

Resimde sevda inadına gülüyor

Sevdam gayriresmi bilmekteyim

Gel ki benim abim

Biraz da üstümüzde macera güzel duruyor

Yani yakışıyor adama yakışıklı bir sevda
Hayat haybeye vurmuyor yüzümüze belasını

Hayat sokağımızda bir kehribar tesbih gibi

Döküyor tanelerini takır takır yüzümüze



Ben sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum

Geceler hiç bitmiyor.

Ben hiç uyumuyorum.



Ağzımda fiyakalı bir ıslık,

Zulamda ağır yarası sevdanın.

Ali bakkalın çırağı Metin anlıyor halinden insanın.

Metin nedir senin niyetin?

Kap bakalım abine bir taze ekmek,

Biraz zeytin.

Bu akşam odamda yine efkar var.

Anlarsın ya Metin,

Adamın halından adam anlar.



Ben Sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum.

Geceler hiç bitmiyor,

Ben hiç uyumuyorum.

Gecenin efkarı iniyor perde perde

Sevdanın hayali vuruyor arada bir içime



Ben Sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum

Geceler hiç bitmiyor

Ben hiç uyumuyorum

Gecenin efkarı iniyor perde perde

Sevdanın hayali vuruyor arada bir içime