İntizam-ı Kelam - Hayalleri Sensiz Kurdum

Sensizdim bugün de vuslat ektim. Aşkın bahçelerini en gizemli meyvelerden geçirdim.
Haydi topla, söyle tat kalır mı dünyada bensiz? İçin sızlamaz mı söyle çaresiz?
Gidip de dönmemek mi ? Söyle kolay mı zannettin öyle bırakıp da gitmeyi bu seveni ?
Vardır her şeyin bir adabı, öyle bir iş yok. Sever seni senden daha çok
Tut ki sevdim kadere yenik düşmeyi. Sen değil miydin marifet bilen gözümden düşmeyi ?
Artık eski ben yok, cümlelerini önce tartıp sonra savur dışarı böyle güzel emin ol...
Ama,hükümdarlığında olduğu bu saltanat fazla sürmez devrilen bir lider o....
Kime kalmış? Kim götürmüş dünya malını? Gittiğin yer öyle sıcaktır ki içim yanar daha çok...
Arşa değer hazin duygular,beni sana hatırlatan yine şarkılar bendendir.Yazar kalemi kelâmım bugün ilhamını alsalar....Vazgeç artık kirlenmiş düzensin oyundan... Alet olduğun yeter kelam rahatsız durumdan. Tırnaklarımı aşındırdım bir kalp inşa ettim, seyir hali düzgünken sen çıkardın yolundan
Bu mudur kıymetin? Öyleyse git kendine sığınabilecek başka liman bul. Bende taviz yok! Fitnelikten usanan hünkârın karnı tok... Hırsımdan tüm gülleri kuruttum. Şair oldum yalnızlık dizeleri sıraladım. Adını duvarlarıma şimdi altın harfle kazıdım, sen ne yaptın? Yaşanmamış sayıp unuttun, bende artık sensiz hayallerime yolcuyum.

Tüm hayalleri sensiz kurdum, göz gördü ve kalp hissetti...
Yaşanmadı saymak zordur, vicdanıma söz dinletti...
Yazık değil midir harcanan zamanım? Ben de sen kadar bir insanım.
Rüzgar savurur, yere düşen umutlar benim şimdi kim toplasın.

Hayalleri sensiz kurdum, göz görse de kalp hissetmez.
Yalnızlık yari tüketmez sandım ama yarimi kaybettim.
Sana çıkan her yolu denedim, bugün umudu yok sevenin. Rüzgar savurur, yere düşen umutlar benim solmasın hayallerim.

Aslında bütün kelimeler anlamsız, kimse demesin aşka yalansız. Bu zamanda zor bilirim herkes kendine vefasız artık. Değiştirin bozmuş olduğunuz dünyayı. Oturtturun bir türlü tutmamış kimyayı.
Her şey eski düzene tabi kalmasın ve geçmeliydin artık çok basit gelen bu safhayı...
Kötülükte sende iyilikte, bir an bile durmamalı insan çaresizce. Ama dursam ne olur dersen, afiyetle yenilirsin. Hayat tadıma tuz biberdir laikiyle... Issızım, sensiz olmanın getirdiği bu mahrumiyetle
yaşamak hayli zor bu denizde. Umutlarıma zerre ikramı olmayan bir kendimle yolcuyum ben kurduğum hayallerime...

Tüm hayalleri sensiz kurdum, göz gördü ve kalp hissetti...
Yaşanmadı saymak zordur, vicdanıma söz dinletti...
Yazık değil midir harcanan zamanım ? Ben de sen kadar bir insanım.
Rüzgar savurur, yere düşen umutlar benim şimdi kim toplasın.

Hayalleri sensiz kurdum, göz görse de kalp hissetmez.
Yalnızlık yari tüketmez, sandım ama yarimi kaybettim.
Sana çıkan her yolu denedim, bugün umudu yok sevenin.
Rüzgar savurur, yere düşen umutlar benim solmasın hayallerim.


Hayallerimde artık sen yoksun, düşün bu zamana kadar yaptıklarını bana. Bir dayanağın var mı ki aşkı hor gördün vuslata? Ben mi? Sessizdim öyle sensizce... Kötülük de sende iyilikte... Durmuşum ben yerimde bugün de çaresizce.... Ama dursam ne olur? Dursam ne olur? Dursam ne olur? Dursam ne olur?