İzah - Anla

derinlik gözlerinde içine bakamam anla
bu vakka geçirtir bana ağır bir travma
senin için bu parça çiçekler durur masam da
belki sempatiktir yüzünü göster yanıma kalamasan da
son bir mermi var cebimde senide üzemem anla
korkularımın adını koyma korku bana palavra
konuşamam bilirsin içerim uyurum haftalarca
sikerim işini gücünü paramı sonuna kadar harcasam da
seversen gamsızım bakarsın gelirim ansızın
sarhoşsam da kusurum olsun kollarım dan kaldırın
daldığım sonsuzluk birde gözlerim kan kırmızı
dar bi kolidor yazdığım yer ruhumun sıkıştığı
gidersem dönmem kızım dönersem şerefsizim
gereksiz sakata bağlar bi yanım hasta içine ağlar
gidersen dönme kızım dönersen şerefsizsin
yeterli sabahı görmek güneşi gözüme bağlar
ihanetler façalı kalbe bu yediğim kaçıncı darbe
intiharlar kuşanmam ben ölürsem eğer üzülür annem küfürden ibaret aşklar yalan ve gerçek arası
bilirsin bu adamın içi karanlık he lanet olası
siyah güller sinemasın da dramatik filmler oynar
hiç umrumda değil aslında başkalarını yerime koyman
yalan söylüyordum piskopatlık diyebilirsin
isteseydim zor değildi oyunlarını bozmam
ancak izah farklı düşünür çokmu zoruna gitti gülüşüm
bana ait ne varsa alın gidin kahpelerle bölüşün
yokmu dönüşüm tokmu kardeşlerimin karnı kalsın öpüşün
gökyüzünün mavisiyken şimdi kapalı havaya dönüşüm
uyumak için hap aldım bak kabusun yok hiç tarifi
ben tarihin kör talihi belki böyle daha iyi
unutan değilim abi boşuna kandırıyorum kendimi
kusura bakma sende boşuna kaçırdıysam keyfini
bizler aynı yolun çocukları dizlerimiz yara
büyümeseydik keşke böyle bulaşmazdık belalara
izler hep derin bi limana bende yanaşmazdım ama
yanarken gemiler düştüm hep yalancı semalara