İzak - Manik Depresif

VERSE1


Sen ve ben aynıyız inan ki farklı değiliz
Her an farklı triplerdeyim ruh halim de değişik
Düşünmek için gereksiz ben benim olana bencilim
İster desinler egoist isterlerse geçimsiz
Neşeme aldanma yalancıyım saklarım ben var olanı
İçimde yaşadığım bi dünyam var dışarıya kapalı
Kriz anım ömürlük eli mecbur yuttuğum hapların
Tek artısı var dengelemek sancımı
Uyku bilmem sorma bana nadir yatak ziyareti
Günde bir bazen iki hazır gıda besinlerim
Kronik bir hastlalık bu var saçımda delilleri
Rahatsızım bu konu benimle mezara kadar gelir
Kararsızım sende delir ikilemi yaşa
Dün sarılmak istemişken bugün neden heves kaçar
Dün konuşmak istemişken bugün neden benden kaçar
Yaşayan bir ölüyüm canım ben hem de nefes alan

VERSE 2


Düşündükçe var oldum egom işte bu yüzden ki
Beğenmedim diğerlerini suç bende değildi
Tanrı varlığını kabul ettim sevdim ondan diğerlerini
Yine de sevdiremedim kendimi suç bende değildi
İntihara meyil ettim henüz yolun başında
Babam dedi ki kaşınma çok yolun var aşılcak
Manilerim dönemsel ve çok ironik kanımca
Bu sevdiğini hisssederken sevmediğini yaşamak
Süreksizim düzensizim dengesiz ve güçlüyüm
En umutsuz bi anda dahi oluyo öyle güldüğüm
Benden kaçsanızda yüzsüzüm tanımak istersen eğer
Not aldığım gözaltlarımdan okumalısın günlüğü
Hikaye bittiğinde dürdüğüm bir sayfada kan izim
Otopside rapor belli vucutta bıçak izi
Rahat etcek çevrem kurtulanlar olcak elbet
Görüşmek üzere geldi atak bozmayalım gizi