İzak - Pişmanlık Haftası

Verse 1

Sunuldu seçenekler inanmazsın pişmanım
Kabul ettim hatamı ben fazlasıyla risk aldım
Vazgeçtiğimi söyledim açık olmak gerekirse
Doğrudan çok uzaktım sen hayatımda giz kaldın
Değişmek istedim çok riyakardım gerçekten
Değiştim de bak kadın ben sensizlikten ölcem
Haklısın bir yönden küstahım ve dengesizim
İmaj olarak aykırı giydiğim bu gömlek
Hava yağmurlu hastaydım beklerken ıslandım
Yüzünü görmek için hepsi olanı biteni yok saydım
Hesaba olmadığını katsaydım daha erken biterdi
Gördüm başkasıyla seni her defa da kıskandım
Sorun değil boşver sanki bana söz mü verdin
Her istediğimi yapcağıma ne dersem katlancağına
Güldüğün ben olmasaydım belki uykum bölünmezdi
Sorun değil boşver ben yanındayken görünmezdim

Verse 2

Saat aynı saat bilirsin
Bir kalem bir kağıt bir sen bir saat benimsin Müsveddeler evindir adın beynimde gezinsin
Sonra bir sabah bir cinnet bir yokluk bir de yenilgi
Akabinde delirdim kadın yokluğunu düşündüm
Kabullenmek en zoruydu vazgeçtim ben gönülsüz
Susmak için saklandım görmicektim yüzünü
Ki o anı anımsadım yüz hatlarımı düşürdüm
Gördüğünden farklıyım ben benzemem ki onlara
Şaşırma eğer bi gün tekrar mecnun olarak hortlarsam
Sen ve ben aynıyız sakın kanma onlara
Düşündüğünü anlat bu kez sakın benden korkmadan
Bütün tezatlıklar bizimleyken beraberiz odamda
Kaçma diye kapattım kapıyı benimlesin şuanda
Gülümsemen tavanda bakışlarınsa duvarda
İnandırdım kendimi ben çıkmıyorum yataktan

Nakarat

O kadar son gördük burada yarım kalmasın
Olmamanla baş ettiğim bu pişmanlık haftası
Herşeyden vazgeçtim hatalıyım anladım kadın
Yanımda olmayacaksan tekrar güneş açmasın (x1)
Benimle kal çözsene şu açmazı (x1)