İzel - İmdat

Bir yabancı çaldı bugün kapımı
Kimsin, nesin dedim; aldım misafir odasına
Dedi Hiç mi tanımazsın, kokla
Azıcık yanaş usuluma
Durgun, soluk bir suratla izledi beni
Yılların hüznü birikmiş ikimizin özleminde
Yudumlarken fincanından kahveyi seni özledim bugün dedi
Ya Rab, hepimize yardım,
Sonumuza hayır,
Nefsimize akıl lazım.
Sevgi ne kolay olunca,
Tadı bozulunca kötü bir durumda imdat
Ya Rab, hepimize yardım,
Sonumuza hayır,
Nefsimize akıl lazım
Sevgi ne kolay olunca,
Tadı bozulunca kötü bir durumda imdat
Ah ne gündü, aldı bütün ömrümü Sevdim, öptüm; çalıverdim çareyi yarasına
Dedi Hiç mi acımazsın, yakma
Görecek bir göz ver ruhuna
Yorgun, argın bir yürekle aşkladı beni
İlk günün şevki birikmiş ikimizin bedeninde
Uğuldarken dudağımdan aşk deyip
Ona hasretim hiç geçmedi
Ya Rab, hepimize yardım,
Sonumuza hayır,
Nefsimize akıl lazım.
Sevgi ne kolay olunca,
Tadı bozulunca kötü bir durumda imdat
Ya Rab, hepimize yardım,
Sonumuza hayır,
Nefsimize akıl lazım
Sevgi ne kolay olunca
Tadı bozulunca kötü bir durumda imdat