Janus - Ruhuma Törpü

Uçsuz bucaksız bi cümle noktalar yasakldır
Yoruldum duygularımı gömdüm içime sakladım
Dünlerim arttıkça neden dertlerim hiç azalmadı ve
Çocukluğumu özledim ben büyükmekten haz almadım.

Yazmaya başladıgımdan beri hayatım durulmadı
Bu göz kapaklarım hiçbi zaman uyku için yumulmadı
Kimseyle oynamadım isimlerine sıfat koyup ,
Hiçbir zaman kalbimin tam ortasından vurulmadım.

İnsanlar anlamadı ben, rapimle evliydim
Önceliğim bir stüdyoydu çay yanında demliydi
Birazcık fevriydim buda hırsımın emriydi
Başarıysa çok yakın bu gözlerimden belliydi

Öyle bi tutku bu ne aile kalır ne okul
Sen uzak duramassın sanki vebali kalır her bokun
Ortamdan uzak durdum müzik yoksa ben yokum
Emeklerime şahit olur duvarlar ve balkonum.

Nakarat:
Al beni götür be kapkara dünya Yoruldum Bu rap dolu ömrüm Kalem , kağıt , yaşam , ölüm beraberken ruhuma törpü
x2

Sıkıldım kendimden , milletinden derdinden
Hayallerimi düşünmekten cesurlaştı belkiler.
Çıkarlar kemik olunca insanlarda köpektiler
İçimdeki bu güven duygusuna neden hep kepenk iner.

Keder dolu bir kader benimle sorunluydu
Anlamadım ayakta tutanda yoranda gururumdu
Hayatla anlaşamadık hep bir kavga içindeydik
Turuncu ve siyah kadar farklı fakat uyumluyduk.

Her zaman güçlü kaldım , koşturdum yayan gelip
Dünyada iki insan var ; rapciler ve diğerleri.
Dertlerim azalmadı fakat düşsemde ilerledim
Dinleyen fark edemez sadece anlayan bilir.

Herkes konuştu ama sahte olana toktum
Asla yazmaktan sıkılmadım ben hayalim çoktu
Gündüz gelen tebessümler gece bir tortu
Çünkü bu dünyada Hiçbir zaman mutlu şair yoktur.