Kaan Boğa - Saklanan Melekler

Dua ettim bebeğime her gün
Olmuştu dünya ters düz,
Bana sen küs ama güçlü ol herkül gibi
Baban hep süslü kızına düşkündü
Doğmasanda sevdi ve sana üzüldü
Seni bekliyodum aslen
Nöbet tutan bi asker gibi
Sevindim kasten
Dünyan içerde pastel
Bizi ayırdı kalpten ameliyatın hak ver
Nedenini bilmiyorum tükendim zaten
Götürdün yarım akılı
Geri kalanım acılı
Bedenim burda ruhum sende asılı
Yüzün göğsüme basılı
Moralim bozul hasılı
Ama bunu saklarım üzülmeyin diye sakınıp
İsminin üstü karalı
Mutluluk artık paralı
Kabaresine sokayım buranın
Yüzün aralı görünüyo dudaklarının ucu
Benim kalbim kanasın
Sana bişey olmasın çünkü dayanamam yanarım
Sarsmadan alın bebeğimi ve onu bana getirin
Küçücük kalbini kırmadan
Saklanan melekleri bulacağım ki yardım etsinler atlatsın Canı hiç acımadan
Korkmadan duramıyorum gece boyunca beklemiştim burada
Gözümü kırpmadan
Sapmadan kötü bi yola baba deyişini duyayım
O tatlı dudağı kurumadan
Ah etmiştim hepsine sundum gümüş tepside seni
Taptaze bedeninde duran yaraların yeni
Bu kahroluşun senesi
Tanrı bizledi denedi
Tüm olanları eledim
Hazır tutmuştum kefeni
Kabul ettim her geleni tanrı affeder diye
Ne günahın vardı ki sana bu eziyet niye
Kaburgaları kırılacak o küçücük bebe
Nasıl dayanır buna
Doktor sana kolay gele
Peçeyi kaldırıp şu yüzüne baksana
Açılmayan gözlerin yüzünden ben bertaraf
Sen yaralıyken cehennem gibiydi her taraf
Canın acımasın kızım sen kalk da ben yatam
Büyüyünce ne istersen ol
Sana karışmam ben yolunu çiz
Bu bütün dünya evren bana hapis
Artık sınırlı vakit bu vörsü bitirmem gerek
Annesiyle babasının canı bi simya bebek