Kaan Boğa - Son Serzenişin

O güzel günlerin bi teki geri gelmez
Sevdiği yokken hiç bi yarası da iyileşmez
İstersen ver dünyaları
Yine kahrı çekilmez buraların
Yıllardır depresiflik su götürmez
Yıllardır görmemişti yüzünü
Üzülüp kahrolur diye fotoğrafına dahi bakmamıştı
Tuttu sözünü ve ulaşmadı ona konuşmak için
Bi düşünüp gerçekleştircek fırsatı olmadı hiç bi düşünü
Bu zulüme son ver
İki büklüm ve bol ter
Çözüm geçmişinle yüzleşmek
Şeytan gidip bul der
Tamam ama hangi yüzle merhaba diceksin sen
Hangi tiple karşısına çıkıp diceksin bir gel
Biliyodu evini
Ve zaten kendi mahallesi
Beyni dedi yapma ama
Kalbi dedi hadi badi
Bundan gari sana dönüş yok
Tek çaren bulup ani bir hareket yapmadan yangını söndürmek içindeki

Gözlerini yola dik
Özlemini belli etmeden önüne bak git
Sözlerini kendine sakla
Onun ailesi var ve seni silmiş çoktan Umursamıyordu kimseleri
Senin kimsen yok ama yüreğin özverili
Varsay görmedin hiçbir şey
Topla közlerini
Yanan hayallerin ve kalbini görmedi hiç kimse
Merak etme bu senin son serzenişin

İşte evi orada
Bugün, güzel bir hava
Mahallenin en kuytu köşesinde kapşonlu bir adam
Gözetliyor çaktırmadan onun evini
Ve kapısı açıldı dışarı çıktı bi kişi
Aynı güzellikte sırma saçları
İnce belli gri gözleriyle kalem kaşları
Bizimki yıkılmış izliyorken dönüp bakmadı
Arkasından kapı açıldı bi çocuk fırladı
Peşisıra kocası, kucakta diğer sıpası
Mutlu aile tablosu ve bir de köpek tasması
Amerikan sitcomvari bi şekil tarzları
Bizim mülaimse çöktü diz üstüne ağladı
Kaybetmekten değil
Onu görmekten değil
Gözyaşları sel oldu ancak terketmekten değil
O an farkındaydı beyin hali tam hız ölüme seyir
Gözü seğirdi bir an için öldü sandı
Değişti zemin