Kafi Sb - Duru

Hasret kaldım gözlerine bana gülümsemelerini özledim hep.
Verdiği sözlerle o adam kalbimin iplerini kesip çözmedi de.
Sen yoksan ben kendime iyi bakıcağıma dairde söz veremem.
Oradan sana kolay geliyordur tabi kendini ne olur üzme demek.

Dudaklarını büzme hemen gülüşün düşerse ecelim olur.
Senden haricine de yüz veremem her gece ismini heceliyorum.
Sanki güneşin ardına saklanmışsın görünmüyor tenin yüzün.
Gün geçtikçe kısılıyor gözüm var mısın, yok musun seçemiyorum?

Farkeder mi? Gitmek basit olsaydı ilk bu evi terkederdim.
Bilirim kalbim iyilik olsaydı hiç düşünmez ilk sen severdin.
Sana herşeyimsin derdim, yüzüne gülerdim çok severdin.
Peki neden hala ayaktayım yükü çekemicek kadar çoksa derdim.
Yoksa geldin mi ben mi hayal görür oldum? yoksa sende sevdin mi?
Benim seni sevdiğim gibi kendim sanıp benimsediğim gibi.
Gönlümü yordum gönlün olsun diye kör müsün be görmüyorsun.
Yine kalbim cehennemin dibi, ilk bahanende kesildi ipim.

Tüm insanlıktan dışlanıyordum bataklık gibi kuruyordum.
Bir piç hayatıma kastetti ben sabrın kapısını buluyordum.
Peş peşe sigaramı yakıyordum öylece bekleyip duruyordum.
Sevdiğin ****** benden bi kız doğurdu ismini 'Duru' koyduk.

Şimdi mutluluktan çok uzağımda huzur nerde hiç gördün mü?
Al mumları söndürdüm bak beni gene gece gece sövdürdün.
Peki ya içimdeki kalabalıktan geçip giden cenazeyi gördün mü?
O kadın canı gibi sevdiği kızımızı gözünü kırpmadan öldürdü.