Kafi Sb - Huzurumu Bozuyorsun

Uğrunda delirdiğim artık umrumda değil.
Beğenmediğin hayatım şimdi umduğundan iyi.
Demek azar azar ölmem de umrunda değil.
Seni tatmin etmiyor mu artık uğursuz meleğin?

Kanadı kırık kuş gibiyim çıkamıyorum kafesten.
Ben kefen hazılarken sen gelinliğine heveslen.
Geçmişimi uğurlarken yudumlarken Efes'ten
Karıştığın o sigaram benim için bir paket nefes be!

Özlediğim tek şey gülümsemek senle.
Ne mutluyum ne mutsuz geçti iki sene.
Öldürdüğün karıncanın bedduası üstünde.
Rabb'im kanat dudağını başka dudağı öperse.

Kelebeğin ömrüydüm ellerinde öldüm.
Parmaklarıma sığmayan masmavi güldün.
Her gün seni gömdüm herkes bunu gördü.
Son bir çabam vardı sense siyah kadar kördün.

Peşinde koşan aşk bir anda sen gel diyebilir.
Hatta geçmişi aklına çengelleyebilir.
Umudun olmadığını hissetirmesi bile,
Gelmeyeni beklemeni engelleyebilir.

Huzrumuzu bozuyorlar mahvediyorlar bizi
Zamanla düzelecek dediklerim düzelmedi. Dünya eksiklerle yarımlarla doluyken.
Nasıl da sen hayattaki her şeyimin tam hali?

Elimi uzatıyorum seni bulamıyorum.
Leke gibi kalıcı sana bulanıyorum.
Bir başıma çürümeye mahkum bıraktın.
Peki ne zamana kalbin buralı olur?

Güneş görmeyen tarafımdan birazcık eriyorum
Kırık mandallara yüzümü giysi gibi asıyorum.
Bazen deliyorum ne yoksun ne var...
Bazen düşünüyorum şarkılar mı deva?

Ben şiirler yazardım dayanamaz hep ağlardın.
Nefesinle bir oflasan yüreğimi dağlardın.
ikimiz ayrı yöne aramızdaki fark dağlar mı?
Belki ulaşamadığım için bu kadar bağlandım.

Denizi olmayan bu şehre sen yabancı martı.
Kendi çöplüğünde küflenen değersiz bir artık.
Çürümeye tükenmeye mahkum bıraktım seni.
Kalbimdeki aşk mezarlığındasın artık.

İhanetini as bir kenara intihar eder gibi.
Beni hep kendinle zorla imtihan eder gibi.
Bizi boşluklara sıkıştır imtila eder gibi.
Durdurun dünyayı artık herşey bitti.