Kahreks - Yine Gülerim

Yine Gülerim
Hüzünlerle başbaşa bu zihnimde bir kargaşa...
Say, kaç yaş denk kalır bedenin hammallık ettiği başa?
Her maşa olduğumda tuttuğum ateşlerle erittim, dönüşmek üzereyken kalbim yavaştan taşa.
Bir bakarsın kimse yok, bir bakmışsın yalnızsın,
Bir de bakarsın gözünden akar yaşlar duraksız.
De bakalım, kaygısız yaşarken ölümden bihaber olmak çözüm müdür ecel denen gününde?
Küçücük tebessümlere sığınırken asık yüzüm, dar ağacınıza astınız.
Anlamadım, neydi kastınız...
Hileliydi tartınız. Günah kartlarınızın limiti doldu.
Sevaplarımı çalmanız basit bir yoldu.
El uzattım huzura. Kaçtı, uzlaşmadı.
Barış aradım; bir karış dahi toprağım olmadı.
Kanlı şarabım beyaz kağıdıma döküldü.
Okuyan gözlerim ala boyandı ve bağlı dilim çözüldü.
-------
Yalnızdır sözlerim.
Değmez kulaklar; ama söylerim.
Kalmışsa gözlerimin önünde güzel günler, yine gülerim.
------- Zaman her şeye çare ama biçaredir giden zaman.
Emanet ettiğin ellerde önce doğum yapar kazan.
Sonra ölüm haberi gelir; ki inanmak güç.
Küçük fedakarlıklar sonrası ihanetler gülünç.
Yönetime el koyan yalan...
Bak koynumda yılan!
Bedenimde birikense zehir lan!
Onca uğraş, didin, anca dallanıp budaklan...
Uzayamazsın, filizlerine göz dikenler yakınlar.
Ellerinde makaslarla beklemekteler.
Kesecekler elimi uzattığımda kolumu; tetikteler...
Bir nefes molekül kadar hasım, boş anımı gözler. Tutulacak yasım.
Yalana tâbi kitaplardan gerçeklerini bulup
doğruluk taslayan cüheladan çabucak kurtulup
başımı alıp gitmem gerek (Gitmem gerek) nakaratımı söyleyerek
-------
Yalnızdır sözlerim.
Değmez kulaklar; ama söylerim.
Kalmışsa gözlerimin önünde güzel günler, yine gülerim.
-------