Yatak boş oda boş ev boş
Duvarlara vuran ışık yüzümde karanlık
Yine mi sen
Bayram günü gibi gelen
Kaçamadım külleri hala sıcak
Kalbimi durdurup kaybolan bir tuzak oluyor
Her sokak
Hiç bir şey istemedim
Ne yatak
Ne oda
Ne de ev
Sen de bırak her şeyi
Sadece beni sev
Dizlerinde dizlerim
Boynunda ellerim
Boğulur gibi yeniden her gece her gece
Doğalım mı sevgilim
Doğalım mı sevgilim
Doğalım mı sevgilim
Azalırken azalırken kapılar ardında
Kaçtığım zamanlar boş vermiştim aslında
Yıkılırken kumdan kalelerim birer birer karşında
Zırhı paslanmış bir kahraman gibiyim