Kasatura - Depresif

Göz altlarım mor, uykusuzluk, baş ağrısı
Görenler sanır fakat değilim madde bağımlısı
Şahit oldu herkes bir sen duymadın sağırmısın
Bıraktığın gibi değil sanmıyorum beni tanırmısın?
Perde kapandı,ekimin yirmi birinde
Arada ruhum takılır ölümle dirimle
Saç, baş dağınık dört duvarda tribinde
Olsamda hala yerimdeyim alkol dibinde
Böyle devam et güzel istemiyorum düşmeni
Senden uzakta geçen hergün özletti küsmeni
Telefonuma bakarsında seçmiyorum üzmeyi
Unuttun gelip al bırakmıyor peşimi düşlerin
Yok kardeşlerim İçini bildiklerimden başka
Onlarda ayrı triplerde kapılmıştı aşka
Her ayın yedisinde ölümü tattım genç yaşta
Huzur kaçtı aramadım ne otta ne taşta
---------------------------------------
Gözlerin yeterdi, karanlık dünyama bir umut
Özleminle yendi, bugün ben beni dedim unut Elbet başkasında ararsında bulursun
Bir türlü içinden çıkamadığım depresif durumsun
---------------------------------------
Yazmak istemesemde yürek söz dinlemiyor
Her taraf karanlık alıştım güneş gizleniyor
Bu sefer son lan dedikçe gecem kirleniyor
Sabahı beklerken aydınlık gelmek istemiyor
Kendimle konuşup,kendime deli haraketler
büyük bir armağan kaldı bunlar bana resmen
Gözler donuk bakar kımıldamayan resime
Kitap gibi ezberlediklerimden bana bahsetme
Dilden çıkan tüm yalanlar ıspatını buldu
yaşandı bitti bu kadar basitmiydi kurgu
Dudaklarımı ısırdım, zaman geçmedi durdu
Her satır içten, yürekten gözlerimden okursun
Bugün sokağının başında beklemiştim gel diye
Arada oluyor öyle dalmıştım eskiye
Kabusların zevkine değilde ölümün derdine
Düşseydim bakardı dokuz milimetre mermiye