Kefil - Varsayım

Belki doğruları yazsaydım anlardınız beni
Aslında bir o kadarda çok severdim seni
Gökyüzününü en güzel güneşi olsa gözlerin
Her saniye gökyüzüne bakar seni gözlerim

Hangi çölde serapsın, hangi yağmurda fırtına,
Bunca derdi yükledim aşk niyetine sırtıma.
Çocukluğumda inipte unutun Allah aşkına,
Yokluğum eminim ki umut olur yeni aşkına.

Kağıt ve kalem arkadaş oldu, benimde dostum,
Aşkın en yüksek noktasına hiç durmadan koştum.
Hedefim belli yani, eminim sensin,
Elinde tuttuğun o aşkı ne denli küçümsersin.

BElki aşkın savaşında kahraman olamadığım için,
Yaşıyorum yokluğunU belkide senin için.
Ölüme giden şeritte geliyorum adım adım,
Düşünemediğiniz kadar ben bu yolda çabaladımm.
NEyin eksik yoksa ben mi fazlayım ?
Yazdıklarımı gerçek değil diyelim ki varsayım..
Aşkın temelin kurarken malzemeden çaldık,
Bu yüzdendir ki yıkıntıların altında kaldık..

Baharın ortasında kışı yaşamaktır sevmek,
Yapraklarını döksede amacı mevye vermek.
Her şekil seni sevmek ölüme denk gelmek,
Velakin amacım herşeyi önüne sermek..

Yazdıklarım anlam değil bi döngüden ibaret,
Aşkın en güzel yeri sana karşı ibadet.
Birazda gözlerinde var kehanetin varlığı,
Aşkın en kötü yanı yokluğunun darlığı.

Dolu yağdı aşk lakin heryere zarar verdi,
Yazdığım üç beş cümle bir çoğuda zarar derdi.
Sen mi doğrusun yoksa onlar mı yalan,
Herşeyi kenara atıp birazda sevseydinya lan !..