Kerrar - Affedilmeyen

Bilmiyorsun, hüzünlerim tebessümümde gizli
Yıllar önce tattım onu, korktuğum ölüm değil ki
Öfkem ve neşem karışmış, her günüm çelişki
Ne kadar kolaymış; dedin "üzgünüm" ve bitti
Ağladığımı gören aynam ve gözbebeklerimdi
Âcizliğime kızdım, her damlada öfkeden delirdim
Işıklarım karardı ve her gölge senle gitti
Kâlbim can çekişti, dilerim ölmeden gelirsin
Ağır yaralı bir zamanda "canım" dedim, güvendim
Buraya kadarmış; yalan değil, gücendim
Dilerim mutlu olursun, dilerim gülersin
Ömründe geceysem eğer ben giderim, gün gelir
"Gül" deyip dikenleriyle saldırıp da ağlatır..
..bak herkesss... Bu deliyi kaldırımlar anlatır
Nedense yanımda yok ki bugün hiç kimse
Dostlarım gitti; sense aşkımı yalanladın..!

Affedilmeyen günahlarım beni benden alır
Getirip sana bırakır Emânetim bu kâlp
Vasiyetimse okunamaz el yazısıyla bir aşktır...!!!

"Aşk" dediğin bi' kurşun, yürekte saplı hâlâ
Hayat bi' rus ruleti, elimde altı patlar..
Alırken şüphe, verirken tereddüttü her nefes..
Ölüm giyindim üstüme soyunup kaygılardan
Yolumuz aynı yerde kesişecekse bir zaman..
..yaşamak için bahanem olur; en az senin kadar
Vedâ edip sana çekildiğim şu köşemde..
..bi' damla alkol almasam da hiç ayık değil kafam!
Tütünle aram yok; bi'kaç ilâçtır avuntum..
Rüyâlarınla rûhu, bedeni esîr aldı bak uykum
Aylarca masallar anlattın; meğer ne safmışım!
Şunca zaman çocukça benimsin sandım, avundum
Aklımla, aşkımla oynadın ve deli çıkarttın
Yük oldum gâlibâ, her yokuşta beni bıraktın
Yine de seviyorum ve al işte, seninim artık
Dünyâları istemem! Bir seni ver, gerisi kalsın..!