Bekir Ağa dir ki ey Kadı Paşa
Şimdi oyununla çıktın mı başa
Eğer yiğit isen çık indi dışa
Cenk idelim senin ile bir zaman
Kadı Paşa dir ki değilsin dengim
Benim bu alemde var mıdır rengim
Hiç kıyas götürmez bilirsin cengim
Dön git ırzın ile eğlenme heman
Bekir Ağa dir ki ağalarım var
Birin koyuvirsem beş ordu bozar
Kelleni istedi huzur-i ahzar
Sana necat yoktur ey Abdurrahman
Kadı paşa dir müluk idim ben
Ben Konya'yı yirken nerde idin sen
Doldurdum altınla üç tane mahzen
Harciderim bu inada bir zaman
Bekir Ağa dir ki hey yüzü kara
Taş attın Hazret-i Molla Hünkara
Elime geçersen çekerim dara
Seyrettirim üleşini bir zaman
Kadı Paşa dir ki gel git buradan
Sonra seni kaldırırım aradan
Eğer fırsat virir ise yaradan
Arpa eker Konya'yı iderim viran
Bekir Ağa dir ki ben (Otuz birim)
Ocaklı beyninde (tuğsuz vezirim)
Pençesi kan saçar alıcı şirim
Nerde cenk idersen benimdir meydan
Kadı Paşa dir ki bende toplar çok
Sende bu aletin hiç birisi yok
Senin başındaki hep çoluk çocuk
Sonra cümlesini bırakın kurban
Kadı Paşa dir ki bende var deli
Kılıç kabzasına koydular eli
Sen gibi düşmana dimezem beli
Eğer ister isen hak İşte meydan
Bekir Ağa dir ki delin ne köpek
Öyle bir cadı-yı yolla da görek
Belli olur meydan kurulunca cenk
Çıksın küçük Ahmet hem Kavas Osman
Kadı Paşa dir ki oğlum geleydi
Şakir benim ile birlik olaydı
Kapı kethüdam da haber salaydı
Böyle eylemezdim tedbirde noksan
Bekir Ağa dir ki genceden kaçtın
Gaya kanatlandın göklere uçtun
Şimdi (Tekke'li) nin eline geçtin
Doldurun kafana ya ot ya saman
Kadı Paşa dir ki tükendi cevap
Gözüme İbradı göründü yap yap
Kırdın askerimi benittin harap
Şaştım hey ağalar bu nasıl hicran
Bekir Ağa dir ki kaçırdık hayfa
Hamdola kapandı hem çeşm-i eda
Deyinci bakalım aşık Şem'i'ya
Söyle bu davaya hoşça bir destan