Konya Yöresi Türküleri - Koç Bekir Ağa Hadisesi

İptida Konya'ya olunca kadı
Konya'yı hep kırmak oldu muradı
Ta o günden tuttu manav inadı
Tekebbürlük itti uydu şeytana

Kanlar mahkemeye çaldılar taşı
Hükümetten düştü kibrinden naşı
(Külahçı Ali) idi cemaat başı
Didiler olmuştu ana hasmane

O sıkıyle itti büyük yemini
Gitti vardı oldu (Maden emini)
Titretmek isterdi bunca zemini
Ekin yakan ulaşmazdı harmana

Çün harap eyledi (on iki kaza)
Yaradan olur mu bu işe rıza
İki tuğ alınca meza mameza
Yararlık gösterdi (Ali Osman) a

Biraz (Yörük ceri) başına derdi
Sanki peydah itti bir büyük ordu
Akgöl'de İsmail bazarın kurdı
Sui-kast eyledi azmitti hane

Bir iyice nizam virince canlı
Ta Sille'ye düştü yarısı canlı
Girince Konya'ya kalbi perkinli
Durdular Konyalı merdi merdane

Çoktan düşünürdü Konya'ya bir renk
Gelince çarşıya attırdı tüfenk
Allah Allah diyü çekildi gülbink
Aklı kesti yine geldi iymana

Ezelden Konya'nın var idi namı
Dirdi ki Konya'ya virem nizamı
Eğer olmasaydı mektepler cami
Bakaydın meydana akacak kana

Bir öğle vaktında kavga kuruldu
Bu işe Konyalı pekçe sarıldı
Gerçi bizden beş on yiğit kırıldı
Ecel geldi baş ağrısı bahane

Kırk dört saat oldu bu cengü cidal
Ağaları bilsen hep Rüstem ü Zal
Allah ocağına virmesin zeval
Ağızların açtı saldı dumana
Yoldaşlar hep metres itti ol leşi
Bizde böyle olur aslan güleşi
Varindi elinde tahtını taşı
Biraz tuluk hazır eyle katrana

(Hacı Bektaş Küçeğiydi Ocaklı)
Askerini bozdu iki bıçaklı
Dahi onbin yiğit var idi saklı
Binde biri çıkmadıydı meydana

Ocakçı çağırdı daim Allah yar
Yardımcımız elbet ol Gani Settar
Cihanda var mıdır sen gibi gaddar
Kurşun attı mektepteki sıbyana

Gerçi bizden yiğit var zayi olan
Nam ü şanımızdır halka yayılan
Seni koyuvirdİk burdan reyilen
Bırakma döşeğin Konya'dan yana

Minareye çıktı senin soytarın
Deliklere düştü hep manavların
Yok mudur zerrece namus ve arın
Şimdi döndü faka düşmüş sıçana

Daim hıyanetlik fikr ü hayali
Konya'ya kem bakan bulur zevali
Lisanında halkın ırzile mali
Anı havale etti gayri Yezdana

Bu cenge Hazret-i Mevlana geldi
Şems-i Tebriz ile beraber oldu
Yer yüzü büsbütün melekle doldu
Sığışamaz oldu halk bu cihana

İnkisar eyledi kürsüde vaiz
Bakindi manav yanına kalmaz
Kapandı camiler kılınmaz namaz
Mazinler çıkmadı üç gün ezana

(Nizam-ı cedid) e vardı ta elin
Her nereye varsan ordan koğulun
Kaldı da bu zurna ile davulun
Sıkılmadan haber salan (ferman) a

Bu kavga yiğitin adını seçti
Hezaran yiğitler serinden geçti
Didiler Şem'i'ye ya şükür kaçtı
Hele bak gidiyor koca cihana