Kual - Veda 4

Bulutlardan yelken aç, dönüşü yok bir yoldayım.
Ölüşü olmayan bir sondayım, kalbime derin sondajın.
Umutlarını hayal et ve tükendi sanki uykular.
Günaydınların hatrı kalır kahvesinde kuşkular.



Ciğerlerinden tarumarı, dumana boğulur hayaller.
Öfkesinden yenik düştü, düştü kalktı ümitler.
Küstü gel.. sanki yarım kaldı birşeyler.
Anlamadı sanki yar oysa gözlerimden düştü gel.



4 mevsim yaşar bu kalp , 5 incisi öldü yerde.
6 sında dur dedim ve , 7 sinde düştü perde.
8 e böldü kalbi oysa , 9 unda küstü sende.
Bitermiydi kalpte sevda,gidermiydin sende söyle



Yarım kalan birşeyler var, kirpiklerinde buharı.
Hissederdim akşamında, yapraklarımda rüzgarı.
Soğuk tenine ay vurur, durur yüzünde utancı.
Siyah beyaz hayaller , kurur dalında ağacın.




Aç dolu bir kadeh yarasın (aşk)
Bana dönmüyor şans yine arasın.(kalk)
Hayat gülmüyor bize biraz acısın
Görmüyor gözüm onu sözüm ona açılın.(geç)



Karanlıkken zihnim böyle ,antidepresan etkisi.
Çıkmak ister bazen yırtıp, hırslanırken tepkisi. Gülerken söyle yare , düşermi şimdi maskesi.
Tozlu bu kez hayaller ben unutmuşken az kesin.




Az sesim çıkmıyorken düğümlenen boğazımdan.
Hislenirken akasyalara denizim sanki boğazında.
Sığmaz kalbi dağ olur bu gönlüm sanki daracıkta.
Hayallere peşkeş çektim ümitlerim darağacında.



Sessizliğinde kaybolur bu çığlıklıkların susması gibi öfkem dinmicekte ölsem bitcek gibi.
O an dönmeyi bırakır kafamdaki dönme dolap. takvimleri yırtıp attım benim için durdu zaman.
(sende dur o zaman.)



Fermanı yok bu kez dinle sayfalarımda karartı.
Hainliğine dem vurur kalem sanki biraz kırıldı.
İçim biraz darıldıda öfkem susup yatıştı.
Gülmek için yok neden bak kalbim bu kez alıştı.




Çıkmazlarım'da kayboldum dünya kafamda labirent.
Kabul etse 2 cihan beni karanlığım bir vilayet.
itiraf et görse seni nefret dolar bu ihanet.
Mutlu sanma bir gün olur ağlar gözün hayal et.



Aç dolu bir kadeh yarasın (aşk)
Bana dönmüyor şans yine arasın.(kalk)
Hayat gülmüyor bize biraz acısın (derin)
Görmüyor gözüm onu sözüm ona açılın.(geç)