Küfean - Sevgi

Beyaz bi sayfa açtım sen düşünce akla
Sana verdigim umutlarla kendini hakla
Sevgimi ele güne açma avuçlarında sakla
Aydınlık bizdik gel karanlığa kaçma
Cehennemin ortasında kaldıgımda anlamıştım
senin gibi olmadıgımı senin kadar yanmadıgımı
Ve anlamadıgın tek konu aşkın zirsindeyim
Sen var ettin beni yoktan cok skıldım bundan
Aşkın mevsimi baharsa baharda gitmene ne demeli
Rüyanın halislerinde intihar etsem ölürmüyüm
Görürmüyüm seni peki ya neden görür gibiyim
Ölür gibiyim allahım yardım et son saatlerim
Son saatlerim boş bir odada pineklerim
Dayanamıyorum ben artık kes bileklerimi
Ölüm ölüm dahası var ölünce bitse bunlar
Artık sancıların son demindeyim
Nakarat
saçların sarısında bogulayım daha ne
Kime ne kim bilir gidiyosun seni bana itene
Son damlasına kadar içtim aşk şarabından
Aşk sensiz yaşanır mı girdim girtapından
Saygı sevgi nerede sancı doldur hancı
Bir kadeh daha sonrası giriyorum pancı İşte bende böyle bir yerdim neredeyim
kiminleyim bilmiyorum yerin dibindeyim
Rahatmı battı rahatladıkca kazdın kuyumu
Degiştir desende degiştiremedim huyumu
Babasız büyüyen insanlar bilmezdi oyunu
Yarı yolda bırakıcagına öpseydin boynumu
Yağmur yağınca toprak kosunu sinerdi üstüme
Dayanamayıp yağmura sen çizderdim üstüne
Ve yapmacık tavırlar sahte gülüşlere kandım
Üzerime gelin umrumda degil sikiklerin tahtı
her halin her hareketin üzüyorsa beni
bilki hala sen varsın derinlerimde
Hayal kurmak bile yetenektir sen bunu bilemezsin
Sana yazılan her parçam degerli yinede dinlemezsin
Mevzu derin daha fazla ilerleyemezsin
Kalbe aşındım tekrar delirdim vede
Göz pınarlarımda bir ilki yaşadım
tek satıra sığdıramadım askımızı dışarı taşırdım
Hep tek oldum ve gece pencerende belirdim
Askın kainatında ben bi gölge oldum
Daha fazla yok etme beni artık deilirdim
Sen bi çağırsan koşa koşa gelirdim