Külfet - Nehir

Ben yansımanı gördüğüm berrak bir nehirim ve
Yaşatmak hatamdı kendini beğenmiş bir çiçeği
Durumun rezil,kendi kibrinden öldün
Yaprak döktü çiçekler zulmünden ömrün

Sen gözyaşlarıyla biriken bir kase hüzün
Ben ise 4 mevsimin baş tacı güzüm
Aylarca bekledin gri mevsimi hissetmeyi
Ağaçların yaprakları saçlarına nispettir

Beyaz rengin asilliği yanılttı gözlerimi
Bıktım sıkıldım ama yitirmedim özverimi
Her şeye tamam da aşıklar tek bir ricam
Lütfen bu kadar basitleştirmeyin özledimi

Tek kelimeyle anlatılır bazen aşklar
Bazen bir ömür yetmez yanar biter aşktan
Bende zamanında adım attım aşka
Sonra dibe battım başlayamadım baştan

Nakarat x3:
Beni bana bırak,al kalanları
Ne kaldı bizden
Dünü düne bırak,al yarınları
Yarınlar bizle
Tenin taş olunca dokunması zor tabi ya
Kalbin taş olursa hele sevmeyi sen düşün
Eğilip baktığın o nehirde bulsaydın beni
Koca bir ömrüne sahip olacaktım düşün

Dünya denilen yer bir kaç yalandan ibaret
Ama yalanların dışında adi gerçek ihanet
Kalbinin devri altında açılan ihale
Gece sonu benim elimde son bulacak nihayet

Senin yalnızlık dediğin basit bir meziyet
Benim yalnızlığımsa emsalsiz bir vaziyet
Elini tutacağın biri olması eş değer değil
Sesini dahi duyamayacak olmam asıl terane

Yarı yolda bırakmadım,yari hiç değil
Yari bir görseydin,mihr hiç gelir
Mahın hatrına yazdığım 2 satır aklında olsun
Çünkü bugün yazdıklarım yarınla bir değil

Nakarat x4:
Beni bana bırak,al kalanları
Ne kaldı bizden
Dünü düne bırak,al yarınları
Yarınlar bizle