Verse 1: La Diyez
Hayatım ellerinde, evinden dışarı attığın o kukla
Gönlün şairiydim gel tutukla
Bir kartaldım hudutta; matara, bot, palaska
Eşlik etti gözünü yumduğunda, güneş soğurduğunda
Aklıma geliyordun, hayâl kurduğumda imdat çığlıkları
Nerdesiniz? Yaktım fotoğrafları
Tren kaçtı gardan koptu bağları
Kader ördü ağları, göremedim yarınları, dilinden at yalanları
Yumrukla kırdın kapıları, zordu yıkmak tabuları
Nefes almak için biraz boşluk gerekiyor
Kalende kaldı piyon, bu son vardiya
Sokakta çalıyor çocuk akordion ki; sandılar dünya eşantiyon
Battı bot, geride kaldı kaç periyot?
Bu kentte karlar şimdi eriyordu.
Durmadan yaşamayı tek bir başıma deniyordum.
Sistem yüksek duvarlar kuruyordu. Sen halâ uyuyordun!
Nakarat x2:
Daha ne kadar yolum var? Yerinde say!
Zaman her şeyi yorumlar. Bekle ve gör!
Yoruyor beni sorunlar
Bu yolun sonunda yine bir sorun var!
Verse 2: La Edri
Sabah 05:00 kafam beat'e teslim
Yeter kahve, kağıt, kalem, sigara, çizmek için büyük resmi
Unutmadığım için hep çoğalıyor ezberim
Bendeki histeri, yüzünden hep kaynıyor hislerim
Yeter sus diyor defterim, dur ve başlama sil beni
Yardım yataklık etmekten bıktım, kapat ya yırt beni
İnan ki gına geldi bozuldu çizgimiz
Biraz daha sabret dayan yakındır veda busemiz
Bir hayale bağlı kal ve tam 14 yılısın
Yazık çalış terle didin tırman iplerimiz çürük
Gam, kasavet patikasında kaplumbağa kalbi ile yürü
Birde ilk köşeden dönen tavşanları düşün
Kalk derin uykulardan bir, dert edin kendine
Bataklığa saplandı güven, dönmüyor teker
Ve, sakallarım planlarımdan hızlı ilerler
Uzun soluklu yazmak için hiç vakit yok önümde.
Nakarat x4:
Daha ne kadar yolum var? Yerinde say!
Zaman her şeyi yorumlar. Bekle ve gör!
Yoruyor beni sorunlar
Bu yolun sonunda yine bir sorun var!