İçim nasıl paramparça bir bilsen
Canım nasıl yanıyor bir anlasan
Kafam bulanık kalbim yanık
Başkalarıyla beraber sokuldu iğneler
bedenime
Sevmek yok artık, taş artık, kül artık
Sahte gülüşler aldı benim ağzımı benden
Yabancı eller aldı seni ellerimden
Bir yalan balonunda savruluyor bedenler
Köşede yok olsa çarpsa kafam aydınlansa
sarsıntılar
Sevmek yok artık, taş artık, kül artık
Sırtımdan akıyor yüküm
Hafiflemek ne mümkün
Dilime acıyı sürdüm
Sözünle bir yanlışı sürdürdün
Teselliye gerek yok
Çözümlerine karnım tok
Gerçek değil çünkü çaban
Hayallerimi yıktın
Yenilerini kurarım
Sevmek yok artık, taş artık, kül artık
Sevmek yok artık, taş artık, kül artık
Sevmek yok artık, taş artık, kül artık
Sevmek yok artık, taş artık, kül artık