Lost Soul - Kan Pekmez

Bağımlıymışım, bu sigara içimi yaktı adım adım
Ağrıyan ciğerlerim, çatlıyor dudaklarım
Açma kapama düğmem bozuk ama ben varım
Sor suali, her suale var birtek cevabım

Yerin belli mi acını belirt içim serinlesin
Yoluma sen değil, hiçkimse gitmesin
Sen beni değil, sadece kendini zehirlersin
Hüzünlü bir tütün ciğerlerimi demlesin

Düşmanımdan kaçtım bana korkak dedi
Fesatı istemedim ben anlamadılar beni
Ben keskin dişli aslan, sen kurnaz tilki
Kaç yazar lan cesursan, bana sökmez bilki

Ben rapime sarsam, geçilmez bu sur
Yaşlanan dudak kusur, cihanda yok sulh
Kopar bir kahkaha yol yürürdüm varlığımla
İt ürür sancısıyla, seni kavurdu fırtına

Ben bir insanım dünyanın sonunda düşen
Her an kırılacakmış gibi düz yolda yürürken
Yardımıma koşan olurmu kendimi yerken
Kendi içimde yalnız kalmışım birtek ben

Feryadlarımı kulağıma duyuramamışım
Bir gün tebessüme hasret kalmışım
Yalnızlaşmışım kirli denizler ortasında
Can çekişen martıların yanında tek başıma



(x2)
Uzun yolum yürü yürü bitmez Nedir kusurum yoldan çıkana adam denmez
Ben varken kelamlarım yitmez
Dudaklarımdadır kan pekmez



Maddiyat düşünür oldum maneviyat yokluğunda
Kablolarla bilgisayara bağladım kendimi
İçimdeki yalnızlık kaç volt akımında
Bana birgün gelecek kırmızı şarap tadında

Ufak ufak aktı damla yaşlarım neden
Kim emin sebepten, kim yenik nedenden
Eller küstü hüzne madem düşersin dilimden
Sözler şafağı beklerken bendim emekleyen

Yürür durur ayaklarım nereye varmışım
Hayat facia bir sözlü, sence kaç almışım
Uykularda beklediğim bir prensessin daima
Kaç, şeytan insan avlıyor sapanla

Ben bir insanım, milyarlar ortasında
Ben bir kahramanım, masal kitaplarında
Bakışların her daim gözümün ucunda
Göğsüme sapladılar hançeri, yalnızlığın uğruna



(x2)
Uzun yolum yürü yürü bitmez
Nedir kusurum yoldan çıkana adam denmez
Ben varken kelamlarım yitmez
Dudaklarımdadır kan pekmez