Seus;
Boğazlarımı patlattım sustum her saniye
Ve kulaklarımı çınlatıyo verdiğim o zafiyet
Sen rahat uyu diye belki sus diyorum hasretede
Nasıl dayanabilirim o içindeki kabrime
Bir kere bulandıysa hayallerim sana
Gerisi tat vermez oldu bende bi damla su olmasada
Bir damla su ol masamda sonra buhar ol
Ben bunada razı oldum sevgılım yerini tutmasada
Usanmıycam seni yazmaktan kağıtlar
İçimi dökmem için tahminen gerek bir 10 yıl daha
Koynuna kollarınla nasıl koyduğun o hırsızı
Nasıl çıkar yerimi çalmışken kalbinde şaha
Anlamıycak ne yapsanda kalbinin fakiri
Seninleyken doğmamış çocuğumuzun katili
Anlamıycak ulan kalbinin kafiri
Seni sevseydi ben gibi gider aynı sen gibi
Maça;
İstemedim çoğu zaman beklidiğim o seni
Belki kapılmışımdırda hayallerimdeki bizi
Ben görmem değilmi düşlerimdeki o zerafeti
Mesafani saymıyorum bıraktığın o kefaleti
Nasıl öderim ya nasıl yaşar bu bedevi
Kimse sormadı ve buda senin eserin
Bir kuruş sevgi için aldın ulan tüm neşemi
Yinede gel geri inan çok özledim seni
Benim elimde biraz satır birazda aşkın var
Hiç birşeyim kalmadı lan kalbimdeki aşkında
Başka yine yaklaşsan kalbin taşlaşmış olsa
Senle doymazdım aşka lütfen ver bir şans daha
Malesef hazırım onla yarışa benim hiç bir zaman olmadıki
İhtiyacım kaçışa sanki kuşanmışım savaşa
Biraz bekle yanına geliyorum sevgilim sendekini almaya