Ellerimden dökülen yalnızlık olmasa
Sustuğum her söz heryerden duyulmasa
Kaybolurdum bu şehrin çok uzağında
Etrafımda hayaletler dolaşmasa
Anlatma bana ben hiç hiç hiç anlamam
Arsız matem çökmüş yine üstüme
Bilemezsin neden hep bu keder benimle
Benim gibi insanların yüzlerinde