Mahfer - Hoş Ve Loş

Yüz hatlarım kırışmış
Kırılmış kanatlarım
Mazoşist bir insanım
Severim acıtmayı

Canımı yakan her ne varsa yaptım
Bir kadına bağlandım doğrumdan saptım

Dönemem geriye ah gidemem evime
Bak gözaltlarım mosmor olmuş annem döner deliye

Üzülme annecim kurtulucam bu paranoyadan
Sırf sen gülümse diye

Anlatacak çok şeyim var anlayanım az
Benle yola çıkan adam inan sona varamaz
Çünkü işe yaramaz adam birşey aramaz
Şişe arar bu sebepten hiç finishe varamaz

Hoşgelmiş gibi tüm dertler
Duman üflerken içimi ürperten
Ben onca problem karşısında (ha-ha)
Kendimi alamam gülmekten

Boş sokak ve hoş loş bir ışık
Karışık kafası ve çok boş bakışı
Kalbinde derin yaralar vardı ve
Garip olan bundan korkmayışı

Nakarat (x2) Ellerimde gül değil dikenleri var
Gözyaşıma sevinen buna sebep olanlar
Korkardım kalp kırmaktan kalmadı kalbim
Tanrım kalmadı kalbim

Bir zamanlar iyiydim bunu bende severdim
Sonra ne mi oldu meleklere vesvese verdim
İyilik ettim kötülükler hep peş peşe geldi
Tutamadığım en büyük sözü ben kendime verdim

Hayat böyle dostum bırakmaz onur ve gurur
Kalbim bedenimin içinde tıpkı maket gibi durur
Bu gece sigara ilah pakedim dinim olur
Ve bir gün umarım herkes hakettiğini bulur

Aşk denen bu meret benim bırakmadı hiç yakamı
Sürekli başka kızlarda aradım hep devayı
Yok devamı sevgi daim olmalıydı senle olmasa mıydık
Yoksa canımı canına katmasa mıydım ?

Kadın -yok tadım seni unutturan
Her şeyi kokladım yine de olmadı
Kendimi topladım ya da öyle sandım
Şairane bir güzellik ah be tanrım

Nakarat (x2)
Ellerimde gül değil dikenleri var
Gözyaşıma sevinen buna sebep olanlar
Korkardım kalp kırmaktan kalmadı kalbim
Tanrım kalmadı kalbim