Markaj - Dilimde Tükendin

1. Verse
Bugün hırsım dünki kadar değil,böyle biliyosun
Yaşananlar binebzeyken,ruha ilaç zaman olsun
Harap olmuş her geçmiş,kırık bardak nasıl dolsun?
Yaralarımı saramazken,inada inat sen yoksun
Tozlu yollar iradem ve sen bahanem
Neylesin şu buruk gönül,gülüşlerime hitaben
Gözyaşımsa ziyadem,gördüklerime binayen
Siyah beyaz hayat soluk,böyle gerçek hikaye
Koca bi mavi gökyüzünde,ufka açık mazilerim
Gün doğuşu gün batışı,selamlardık her gideni
Sabahlardık damla damla gözlerimden akanlarla
Sessizliğe ihtiyacım,bugün fazla yalanlardan
Kalanlarla yola devam ve çaresizce satırlar
İçimde karartılar yarın için bataklıkta
İstemedim böyle olsun,gecelerime sarılmaya
Derdim oldu alışkanlık yokluğunu yazmaya.
Nakaratx2
Belki sende benim kadar suskunluğumu dinliyorsun
Sen orda bense burda,aynı kaderi izliyorsun
Yaşıyorsun demek için herbişeyimi sunuyorumda
Geriye vermiyor hayat seni,ve bende yazıyorum Bu şehir dar bana hep aldı seni bi fırtına
9 defa yadedipte,koydu yükünü sırtıma
Nisan 18 var,ha birde 25 mayıs
Birgün gözümü açtım,ve birde kapanış..
2. Verse
Defalarca yolum düştü kaçtığım her illete
Kader kendi çizdi yolunu,tam isabet kalbime
Koca bi zaman gitti çöpe,istemsizce herşeye
Tek düşündüğüm yine sen,gelemedim ziyaretine
Üzgünüm kimse sormadı bunların sebeplerini
Yalanlarla geçiştirdim yalandan soran birini
Her biride yalan olmuş,alışmış o anda dilim
Yüzümdeki gülücükler ufacık bi iş birliği.
Dilimde tükendin artık,ben değilim yazan
Parmaklarım hissediyor,ve yine geldi hazan
Sayfalarca dökülmekten kalemde kalmadı hal
Bilmiyorum,görmüyorum nasılda geçti zaman?
Son bi defa toprağına gözyaşımı bırakıyorum
Dibe batıyor hayallerim,aynı yalana kanıyorum
Sanıyorumda böyle geçer ben dünki yarınım hep
Yanıyor içim sebepsizçe,eskilerimi arıyorum.