Markaj - Sonu Yok

1. Verse
Üstümdeki tek ağırlık olgunluğumun gömleği
Alttan alıp susuyorsam gelip yüzüme söyleyin
İçimde 'kini' bırakıp yüzüme gülücük ekledim ya
Gururumla oynayın lan,duygularımı közleyin.
Söz veripte dönmedik biz,yolumuz uzun bitmez
Bu canı veren kimse artık..yağmurları dinmez
Sinmez içime hiç bi yaşam,kırık dökük hisler
Kopacak kıyametim sabır taşımı kimse bilmez
İnsanlar çiğ süt emmiş,en yakınım bile sahte
Anlattığım ne varsa işte hepsi gerçek,yaşattılar.
Bende resti çekip hayata yeni bi düzene sarıldımda
Her bi b.ktan pay çıkarıp,iyi niyetimi savurdular
Lakayıt suratlardan bıktım artık,hiç olmayın
Ya dürüst ol ya çakal,ortasıyla gelme bana
Kaçıncı fırtınam bu? Kaçıncı dolup taştığım?
Gücümde tükeniyorken hangi gerçek kaçtığım?
Anlamanız olay değil,gelip birde bunu yaşayın
Çocukluğunu kaybedipte gençliğine demir atılsın
Dahada fazlasıyla üç kuruşa didinip dur
Kaçıncı çığlığım bu? Duyma sende gelip vur. Nakaratx2
Yine yağmurlar yağıyor üstüme
Bana mevsimler yalan
Soluyor her bahar,sonu yok.
2. Verse
Şikayetçiyim gördüğüm ve bildiğimden
Fazlası yok hiç olmadı şu hislerimin netliğinden
Pisliğinden kurtuluş yok,battı balık yan gider ve
Yukardakine tek sözüm var;tutsun artık ellerimden
Buraya kadar suskunluğumun çığlığı
Duyana kadar kulaklarına fısıldadım
Kusana kadar içim böyle karışmadı
Yalanı duyda konuş,gözyaşımda kalmadı
Öyle terski herşey,her dakika yoruluyorum
Sensizlik sancısıyla günah içinde boğuluyorum
Koştururken yalınayakla son damla kanım akıyor
Ertesi gün yine sabrımı sırtlanıp,umutlarıma bir kat çıkıyorum
Zor...paran olsada zor hiç olmasada
Zor...dostun olsada zor hiç olmasada
Zor...yolun olsada zor hiç olmasada
Zor...herşeyi kaybedip kendini bulman.