Marki - Denge

hasret yaşama bedel ölüm yaşama yeter
neşter elinde bekler dostun varsa yanında
harbiden ölüme değer


yaşamı son turunda işte atlamaktır basit olan
yaşını alıp gitme burdan ömrünce burda kal
çünkü benim yanımda sen vardın kimse yokken
2 kelamda bir satırda düşmüştür maskeler

bedenden fırlayan karakter yaşınla denk değil
insanlar aptaldır , hükümdarın belli değil
emsali hayaletin , ruhumdaki diş izleri
ebediyattan bahsederken , ölceğimi bilmelisin

gözüne aç ve bak yukarı , seni izleyen biri yok
gözünü kapat ve tekrar aç , yanında kimse yok
destek ihtiyacı , destek olan dosttan gerisi yok
çözümü olmayan bi yolsa yaşam , yaşama gerek yok

hep en başta olmak için yaşama geldiğimde
gülen yüzler yine gülsün zor günüme geldiğimde
bazı anlar , kan damardan çekip gittiğinde tek bi harf yazılı kalabilir naçizane bedenimde



her bi şekil her yoldan dönebilirim senin için
yapmadığım şeyde değil ve sadece senin için
en azından ayık kafam sövmek için yok derdim
kanla kabus olunca diyebilirsin varmı derdin

bi kaç husus haricince terbiyedir benim derdim
isterimki sevgi yok sade saygı yeterlidir
istediğim hiç bişeyi yeteri kadar veremedi
benim isteklerim istediklerimin sorunlu dengesi

içimde yaşayan ikinci ben bile , beni tanımaz lan
bahsi bile edilemez güven ve dostlukdan
benim hikayem biraz farklı mandela nelsondan
vazgeçerim senin için geçip giden kadınlardan

sonra hasret biter ve ramak kaldı savaş bitti
acı veren tek şeydir zalim masumuyiyet
dengesiz insanların arasındaki denge sen
büyü artık , uyan artık , rüya bitti , denge sen