Matruh - Yorgun Asker

Bakışlarım uzaklarımda ilelebet ki sürgünde
Avuçlar havada dilenerek mi geçecek ağır zor günler
Karlı kaldırımlar üstü iz bırakmış hüzünler
Şubatın o zalim ayazlarında damlam aktı gözümden

Dönmek olmaz sözümden kan ağlasam da gidiyorum
Buzlu kaygan yollarımda çok sapak var biliyorum
Çeşmim ağladıkça durup sus diyorum siliyorum
Bulut çöküyor üşüyorum ben güneş doğuyor eriyorum

Kadere kahpe demek hoş olmaz esas kahpe gidenler
Avuçlarıma sancı sokan yardan hediye dikenler
Dikenin acısı sızlatırken kanamalardan giden ben
Değerlilerim sevinçlerimdi içimi yaktı bitişler

Gözün gizli göllerinden birkaç damla yaş süzüldü
Beni sarartan o rüzgarın hayatımda güzümdü
Kara yağışlı günlerimde tavırlarım hüzünlü
Aynalardan bakan ferden yoksun ifade yüzüm mü ?

Gerçek hayata ben hoşgeldim bugünüm artık yas günüm
Yaşama anlam adama çabası yedi bitirdi kaç günüm
Beni hayata bağlayanlar son zamanlar kördüğüm
Karalı perde gözlerimde görünmez içime gül yüzün
VERSE II
Esasında çok iyiymiş aşkı içten biriymiş
Bugüne kadar zararı verdiği tek kişi sadece kendiymiş
Gözlerinde yaş birikmiş çektiğini kim bilirmiş ?
Kendi düşen ağlar mı lan bu sahtekar delirmiş !!!

Aşk harbinde yorgun asker bedeni kanlı ölü bulundu
O askerin gölgesinde çok yalanlar yuvaya kondu O askerin ismi Matruh cesedi kumlarda kayboldu
Gelecek adına onca umut tek kurşunla YOK OLDU !

Gözkapaklarımı siyaha boyadı erken bitişlerim
Zaruriyetten yüzüm soldu maske altı gülüşlerim
Sinirlerimde morfin hissi hissiyatsız hislerim
Tüm hatıralar geride kalsın eski benimi isterim

Çek pençeni sol yanımdan canıma yettin be kadın !
Aşıma musallat oldun beri kalmadı benim hiç tadım
Mevsim devir daim içinde bir tek ben mi buzdayım ?
Kalbin uyumsuz bass larında elden uçtu hazlarım
VERSE III
Zamana çare yok ki acı son her insanca bilinecek
Her saniye darbesinde ömür dediğin eriyecek
Fani dünya ben de bildim sarsıntılar geçecek ancak
18'lik olgun meyve gün gelince çürüyecek...

Gökyüzünden bakan gözler tek dostumdu eminim ki
O beni terketmedikçe ayaktayım ben yeminim !
Kaç yazar bu yalnızlığım çığlıklara sessizliğim
Yaş bakışlı gözlerimde okuduğun şu benliğim...

Gözyüzünden hüzün yağarken tuza karışır sert yüzüm
Kurak toprak hesabı ıssız ve nimetsiz her günüm
Dünlerimin detaylarında çok biçimsiz kafiyeler
Beni nefessiz bırakma çabası gırtlağımda katil eller

Sür bakalım sefanı ağırdır elbet cefası
Bu boş keyfin boş sözlerin kibir kimin edası
Sen meşk ile keyiflenirken aslında hiç farketmeden
El sallanır gemi yol alır bu ömrünün vedası