Medusa - Rüzgarlar Şarkımı Söyler

Adını andım şarkılarda mutluluksa hep uzakta belirtilen yarınlarda gözler uzağa hep bakmakta sorgularda zaman hasret rüzgarı eser durur kaygılarla geçer ömürse yalnızlıkla savrulur, yanlışlarla dolu bu dünya beni sevişte insanoğlu tatminkar olamaz asla kaygılarla süregelen, bekleyen sevgili beyazlara gömülmüştür önceden ,aynaların yansıması gibidir uzaklaşır gerçekten, yarenden vazgeçilmezdi kalbi yosunlar bağlar ve dağlar kavuşamazdı asla o zaman gökyüzü ağlar ve bir tutam umut nafile hiç paylaşılamaz yalnızlık anlamı kalmaz mabedimin soğukluk ve karanlık, aydınlık gömülecek tabutta evet zordur çıkarılması tadını sevgilinin getirdiği deneydir yoktur asla cevabı
dünkü yaşananlar reva mı sence kelimeler de yetmezse günahlara alışığım zaten geregüze hep de bekletir

::::NAKARAT::::

sokakların gürültüsü beni boğdu
sessizlik artık haram oldu
geçmez yeni dokunanlar
ben gittim yerime kim geldi
dün yine başımı ağrıttılar
anlamadım ağlattılar
geçsin bitsin artık herşey
cehenneme anlattılar
rüzgarlar şarkımı söyler
yapraklar bir bir düşer
bir yağmur damlası gibiydim
savrularak yere sert düştüm
ben şimdi yaşarken öldüm
elim kolum bağlı bi mahkum
gibi dolandım onca gezenlerin
gözlerim kapandı ben de sustum
son zamanlar kapımı çalmas oldu bir derdimi sormas oldular.ben burdayım yalnızlığa kucak açtım depresyon dedim kendime sarıl misli misli kayıplarda isim.optimistik kar gözler uzun lens görür niyeti iklifsiynim ama aydın kalbim karardı dünyam ben de dolu kist...
duyduğum ve sonans hayatın esansı şansta ölünce yaşadım özgürlük hayat kilide çölde anahtar vatlanyöruk hayat değil saym koridorda eko ve de şafkan rapte suvesayd temiz bi çizgi niyetimdi kumpas kadar dersin baştan genç bu kadar kolay olsa ayakkabılarını koyacak alakası arı uygun olsun sana renkarnasyon bu kalbi söküp geldim

::::NAKARAT::::

sokakların gürültüsü beni boğdu
sessizlik artık haram oldu
geçmez yeni dokunanlar
ben gittim yerime kim geldi
dün yine başımı ağrıttılar
anlamadım ağlattılar
geçsin bitsin artık herşey
cehenneme anlattılar
rüzgarlar şarkımı söyler
yapraklar bir bir düşer
bir yağmur damlası gibiydim
savrularak yere sert düştüm
ben şimdi yaşarken öldüm
elim kolum bağlı bi mahkum
gibi dolandım onca gezenlerin
gözlerim kapandı ben de sustum