Mega - Zamanla Yok Oluyormuş

Artık anladım sonunda zamanla yok oluyormuş
Kalbimden bir kuş uçuyor diğeri konuyordu
Birini sevemem diyordum başkası olmaz diyordum
Yalanmış... çok sevdiğin gidiyor yerine başkası geliyormuş

Bak o eski Numan yok artık... çok oldu öleli
Tarih 12 Kasım'ı gösterirken öldü...
İyi bak gülüm çünkü bu satırlar senin eserin
Bu satırları yazma sebebim sensin

Susuyorsun belki beni kırmamak içindir
Korkma! Bana bir şey yapamazsın kalbimde yok yerin
Yaşanması gereken bir şeydi yaşandı ve bitti
Ne sen umrumdasın ne de okuduğunda hissettiklerin
Senle ben değil bizdik, birdik, beraberdik
Şimdi sen sensin ben benim, iki farklı kişi
Gökyüzündeki en parlak yıldız biziz demiştim
Seni sevip sana gülüm demiştim... Senle geçirdiğim her şey hatıra değil kapanması gereken
Yaralar sadece, unutursun demiştin ya başladım yavaş yavaş her şeye
Sana beslediğim ne sevgi var artık ne nefret
Ben senin tutamadığım ellerini sevmiştim

Her masal birgün biter, bazısı iyi bazısı kötü sonla
Bütün güllerim soldu artık senle yeni bir hayat olmaz...
Gerekiyor kalbimden olduğu gibi düşüncelerimden de yok olman
Tek diyeceğim mutlu olursun artık MegA'dan saygılarla...